Ο Εμπεδοκλής (495-435πΧ) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στον σικελικό Ακράγαντα αρχές του 5ου αι. π.Χ.. Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι ο μόνος γηγενής πολίτης μιας δωρικής πολιτείας που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία της φιλοσοφίας. Ήταν γιός του Μέτωνος, που το 470 π.Χ. είχε συνεργήσει στην κατάλυση της τυραννίας, και εγγονός του Εμπεδοκλή που το 496 π.Χ. στέφθηκε νικητής σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία.
Ο βίος του είναι γεμάτος με απόκρυφες ιστορίες και θαύματα που αγγίζουν τα όρια του μύθου. Στο πρόσωπο του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή...
Ο Εμπεδοκλής φέρεται να επηρεάστηκε κυρίως από τον Πυθαγορισμό και τον Παρμενίδη, ενώ η ζωή του υπήρξε αντικείμενο πολλών μυθοπλασιών. Χρησιμοποίησε τον έμμετρο λόγο -πιθανώς για να του προσδώσει αποκαλυπτικό κύρος. Το έργο του Εμπεδοκλή αποτελείται από δύο εξάμετρα ποιήματα, το Περί Φύσεως (2.000 στίχοι) και οι Καθαρμοί (3.000 στίχοι). Οι στίχοι που διασώθηκαν από όλο το έργο του Εμπεδοκλή είναι 450 και αποτελούν το μεγαλύτερο σωζόμενο κείμενο προσωκρατικού φιλοσόφου...
ΠΗΓΗ.http://www.greatlie.com/ellinismos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου